ความประทับใจเมื่อไม่ได้ไปมานาน
เอาแบบตรงๆไม่ต้องอ้อมค้อมเลยว่าปีนี้ ผมจะกลับบ้านวันแม่ให้ได้ เพราะเข้าพรรษานี้ไม่ได้กลับ จริงๆก็กะจะขึ้นเครื่องไปเหมือนกัน เพราะอายุมากแล้ว ปวดขาเวลานั่งนานๆ (ฮา) จริงๆไม่ใช่หรอก ผมลืมจองตั๋วเครื่องบินนะ อย่างที่รู้ช่วงเทศกาลแบบนี้ตั๋วมักจะแพง และเต็มบ่อย จะโชคดีมีคนยกเลิกก็เหมือนถูกหวยก็ไม่ปาน
และอีกข้อหนึ่งในปีนี้ที่ตัดสินใจนั่งรถทัวร์กลับบ้าน ก็เพราะว่า ตลาดหลักทรัพย์เอาเงินผมไปจมซะเยอะ ไม่จมได้ไง ตลาดมีแต่ไซต์เวย์ดาว ทิ่มหัวลงยังกะอะไรดี คัดขาดทุนก็ไม่ไหว ใจไม่แข็งพอ
น้องผมเองก็กลับเหมือนกันหมอนั้นขึ้นเครื่องลงหน้าบ้านทุกที เงินมันเยอะหรือจองตั๋วถูกก็ไม่รู้
ตอนแรกก็ว่าจะไม่กลับแต่ก็อะนะ อยากกลับไปแบบเจอกันครบๆทั้งครอบครัวกันบ้าง นานทีปีหน จะเป็นไรไป
สมัยนี้ไม่ต้องเดินทางมาซื้อตั๋วที่ช่องจำหน่ายตั๋วกันแล้ว อินเตอร์เน็ตมันแรง นั่งชิวๆจิ้มมือถือหรืออยู่หน้าคอม ก็จองตั๋วได้แล้ว ระบบขนส่งระดับ ไทยแลนด์4.0 ซะอย่าง ปริ้นเอกสารใบสำคัญรับเงิน หรือหลักฐานก็ไปยื่นปริ้นตั๋วกันชิวๆที่ช่องจ่ายตั๋วกันได้เลย แหล่มปะละ
แต่ยังไงเราก็คงวาร์ปไปที่หมอชิต2 ไม่ได้ ผมเลยต้องรีบเตรียมตัวออกแบบเผื่อเวลาสักหน่อย
นี้ขนาดเผื่อแล้วนะ เกือบมาไม่ทัน ติดตั้งกะหน้าประตูบ้านยันหมอชิต2 ผมรู้จักหมอชิต2 ดีจนไม่รู้ว่าหมอชิต1 มันอยู่ตรงไหน
จังหวะนี้จะให้โบกรถแทกซี่ ไปหมดชิต2ละขอบอกเลยพี่เค้าจะไปส่งรถ หรือแก๊สหมดแน่นอน แกลบเท็กซี่และจ๊ะ ถ้ายังอยากถ่อสังขารไปทันรถทัวร์ออก
มาถึงยังพอมีเวลาเหลือ ประทานโทษรถยังไม่เข้า ติดอยู่หน้าหมอชิตมันนี้เหลาะ ตามกันมาติดๆนี้รถทัวร์หรือรถไฟ คนเยอะยังกะพี่ตูนมาวิ่งก้าวคนละก้าวหน้าขนส่ง
ที่นั่งเพียบ เอออออ ผมหมายถึงนั่งกะพื้น ฝรั่ง จีน แขก นั่งกะพื้นกันเพียบ สงสัยเค้าว่า this is thai style
... we will follow na You
ก็ว่ากันไป ล้อมวงกันกินข้าว นี้ปิกนิคหรา หัวเราะคิกคัก เฮฮา ยังไม่รู้ชะตากรรมสิเมิง ทัวร์ไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก
ไม่ว่าจะตีนเหม็นระดับท๊อปเท็น กรน90เดซิเบลเอ และเสียงเด็กความถี่สูงขนาด เอไอเอสอยากเอาไปทำคลื่นมือถือ เพราะทุลุทะลวงโสตประสาทมาก
ระหว่างเดินทางความสุนทรี หนึ่งเดียวคือเพลงพี่ไผ่พงศธร เปิดวนแบบเมทเลย์ กะพี่ไมค์ ภิรมพร
แจมด้วยกระต่ายชลดา นี้ไม่mp3 ก็เปิดแผ่นแกรมมี่โกลด์ รวมฮิตทั้งปีแน่นอน
หรูๆหน่อยก็มีหนังให้ดู หรือไม่พี่แกก็อัดMv เพลงที่พี่แกเปิดนี้เหลาะ เอาให้ฝังในซิลิเบลลั่ม เมิงไปเลย
ไม่รู้จะเรียกว่าวิกฤตหรือโอกาสดี สำหรับร้านสะดวกซื้อ 7-11 เป็นโอกาสของเจ้าของร้าน แต่เป็นวิกฤตของพนักงาน7-11แน่ๆ คนเยอะชิฟหาย มือนี้พันกันยังกะหนวดปลาหมึก คนนี้อัดกันยังกะหนอนรถด่วน
ใครมันเวฟ นี้พนักงานคงคิดว่า คนเยอะขนาดนี้ยังมาเวฟอีกเหรอ กินๆขนมปังไปเหอะ (ฮา)
สำหรับใครที่ไม่มีเวลา แนะนำว่าที่หมอชิตมีตู้หยอดเหรียญมากมาย มีนมถั่วเหลืองกล่องสำหรับพกพาด้วย เยี่ยมไปเลย ถึงจะไม่สะดวกสบาย ของจับจ่ายไม่เท่าสนามบินดอนเมือง แต่ถ้าไม่คิดอะไรมากก็ได้อยู่
ขึ้นรถล้อหมุน ก็ได้เวลาพักผ่อน ผมเลือกที่จะกลับตอนกลางคืนเพราะว่าเราจะได้หลับแล้วตื่นขึ้นมาถึงบ้านเลย ดีกว่าไปกลางวันต้องตื่นตลอด เพราะผมเป็นพวกไม่ชินกับการหลับตอนกลางวันครับ 55
ตอนประมาณเที่ยงคืนเราก็จะมาถึงจุดพักรถ ทำธุระส่วนตัวกันตามสบาย ของฝากก็มี เอาไปฝากให้ลูกหลานตามสะดวก ผมขอนอนรอในรถละกัน ง่วง
ก่อนถึงบ้าน อย่านอนเพลินเพราะมีทะเลหมอกให้ดูระหว่างทางด้วย สวยงามมากๆ ผมเอามาฝากด้วยรูปนึง อิอิ
ถึงบ้านละขอตัวไปกอดแม่และกินข้าวฝีมือแม่หน่อย โชคดี วันแม่ปีนี้ขอให้มีความสุขทุกคนครับ
สวัสดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น